Forum i RPG Król Szamanów

Yoh Asakura

Yoh poszedł za Samarą...

Samara

*Schody tworzyły jedność z drzewem, kora pod ich stopami była wygładzona przez niezliczone stopy elfów, nada jednak stanowiła część pnia. Podobnie krecone pajęcze słupki podtrzymujące zakrzywiona poręcz. Ponieważ stopnie zaprojektowano z myślą o sile elfów, były bardziej strome. Chłopców w końcu zaczęły bolec nogi*

Samara

*Samara w końcu zatrzymała się na górze. Stali w kolistym przedsionku. Ze środka podłogi wyrastał postument, z którego wyłaniała się para jasnych rąk i zaplecionych, lecz niestykających się ramion. Z przedsionka wychodziło 5 drzwi. Zatrzymała się przed pierwszymi*

Yoh Asakura

-Ładnie tu...xD
Ohi:Przepięknie.
Ami:Ja stąd idę na chwilkę...

Samara

Trey, to twój pokój
*Otworzyła drzwi. W zewnętrzej ścianie ział otwór w kształcie łzy. To wyjście na balkon. W sypialni czekało łóżko ustawione tak , by leząc na plecach mógło się patrzeć w niebo i księzyc. W rogu stał kominek z szarego drewna, ognień był zgaszony latem.*

Trey

Super xD-wszedl do swojego pokoju

Samara

*Samara weszła za Trey'em*
Tu jest Twoja łazienka
*Wskazała na drzwi po lewej. Podeszła do otworu w ścianie*
A jeśli będzie Ci zimno, zasłoń to
*Pociągnęła za rączkę wystającą ze ściany, wyłonił się długi pas materiału, który przeciągneła na drugą stronę osłaniając dziurę. Przeciąg zniknał*
O tak. Dobrze. Zaraz przyniosę ręczniki i ubranie. Chodź Yoh

Yoh Asakura

Yoh poszedł za Samarą.
Ohi:Jaka piękna ta architektura...

Trey

Trey połozył sie na łóżku

Samara

*Samara weszła do pokoju obok Trey'a. Bardzo przypominał ten poprzedni,ale po zaczarowanym suficie leniwie sunęły chmury*
Wiem, że uwielbiasz patrzeć w niebo. Dlatego zaczarowałam sufit. Procedura ta sama, co u Trey'a. Zaraz przyniosę wam ubrania i ręczniki
*Zbiegła na dół*

Yoh Asakura

Yoh wszedł do pokoju.
-SUPER!!!-poszedł do łazienki ^^".
Ohi:Zgadzam się...-położył się na podłodze.

Trey

Popatrzył na leniwie sunące sie chmury xD

Samara

*Po chwili weszła do pokoju Trey'a*
Prosze. Teraz możesz się odświezyć. Potem zjemy kolację.
*Położyła na szafce ręczniki, białą tunikę, obszytą granatem, kremowe nogawice i parę skarpetek tak delikatnych, że kiedy wzięło sie je na dłoń, przelewały się między palcami*

Yoh Asakura

Pogapił się na chmury.
-Ta chmura wygląda jak poduszka na której się zaraz położę.-zasnął.
Ohi: ==### OBUDŻ SIĘ YOH-DONO!
Obudził się...

Samara

*Podeszła do ściany, za którą był pokój Yoh. Delikatnie dotknęła drewna i coś szepnęła. Korzenie tworzące ścianę, powoli rozsunęły się. Samara schyliła się i przeszła między nimi*